Zaburzenia odżywiania
Z zaburzeniami odżywiania mamy do czynienia wówczas, kiedy – na skutek głębszych problemów psychicznych – dochodzi do nadmiernego i przesadnego zainteresowania kwestią jedzenia, wyglądu i masy ciała. Osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania nie traktują tej sfery racjonalnie – jedzenie przestaje być źródłem energii i przyjemnych doznań smakowych, staje się środkiem służącym do odzyskania kontroli nad własnym życiem czy sposobem na radzenie sobie z emocjami.
Anoreksja (jadłowstręt psychiczny) – prowadzi do nadmiernego ograniczania ilości spożywanych pokarmów, unikania żywności uznawanej za „tuczącą”, często w połączeniu z wyczerpującymi ćwiczeniami fizycznymi, nadużywaniem leków hamujących łaknienie lub środków przeczyszczających.
Bulimia (żarłoczność psychiczna) to nawracające epizody przejadania się i prób pozbycia się pochłoniętego pokarmu poprzez prowokowanie wymiotów, zażywanie środków przeczyszczających czy intensywne ćwiczenia fizyczne. Zaburzeniom tym towarzyszy ciągłe poczucie winy i niska samoocena.
Wilczy apetyt czyli kompulsywne objadanie się – kiedy jedzenie staje się środkiem łagodzącym emocje, pomagającym radzić sobie ze stresem, napięciem, lękiem. Często prowadzi do otyłości, mimo prób stosowania diet odchudzających i poczucia utraty kontroli na sferą jedzenia.
Ponieważ źródłem problemów związanych z zaburzeniami odżywiania nie jest samo jedzenie, są one skutkiem głębszych problemów psychologicznych – aby poradzić sobie z nimi, warto przy pomocy psychologa zająć się kwestią emocji oraz umiejętności realizowania własnych potrzeb co daje możliwość odzyskania kontroli nad własnym życiem w inny sposób niż poprzez sferę odżywiania.
Specjaliści: